Aangenaam: Bocelli, de blinde ezel…

Ezelmerrie Eren was zwanger toen ze in 2015 op onze opvangboerderij in Ierland terechtkwam. De medewerkers verheugden zich natuurlijk geweldig op de bevalling. Maar kort daarna bleek dat er iets mis was met het veulen van Eren. Hij zag niets…

De tests logen niet. Het veulen was blind. Kan zo’n jonge ezel ooit de eerste maanden overleven? En hoe gaat het later, als het zijn eigen weg moet zien te vinden? Nou… kijk op de foto’s hoe het nu met het ezeltje gaat: meer dan goed!

Onze medewerkers besloten het veulen Bocelli te noemen, naar de blinde Italiaanse zanger Andrea Bocelli. Een naam waar hij ook heel goed naar luistert. Want met zijn gehoor en vooral zijn reuk weet Bocelli zijn blindheid prima te compenseren.



Vanwege dat reukvermogen loopt Bocelli met zijn kop ook iets lager dan de andere ezels. Zo leidt zijn neus hem door zijn omgeving heen. Hij herkent al onze medewerkers ook aan hun geur en stem. Om hem niet te laten schrikken, kondigen ze hun naderen overigens wel altijd aan met een zacht 'Hi Bocelli' of 'Hi Bo'.

Zes jaar later hebben moeder en zoon nog steeds een unieke band en brengen ze veel tijd samen. Daarnaast heeft Bocelli een aantal vrienden. Zo houdt Pearl, als Eren even niet in de buurt is, een oogje op de blinde ezel. En met Zeb kan hij eindeloos spelen.

Nee, een blinde ezel is niet makkelijk te houden. Maar op onze opvangboerderij in Ierland is Bocelli helemaal op zijn plaats!