Afscheid en een nieuw begin

We verzorgen niet alleen zelf ezels van uw steun, we zoeken ook pleeggezinnen voor ze. Meestal wonen de ezels daar met z’n tweeën. Als een van de dieren dan overlijdt, is dat voor iedereen een verdrietige gebeurtenis. Niet in de laatste plaats voor de ezel die achterblijft. In dit geval: Paddy…

Net als mensen, rouwen ezels. Dan stoppen ze met eten en drinken, worden extreem rustig of juist destructief. 35 jaar hadden Joseph en Paddy samen doorgebracht. Toen de dierenarts Joseph had laten inslapen, balkte Paddy aan een stuk door. Vervolgens begon hij tegen zijn omheining te trappen. Er braken hele stukken vanaf. Dit gedrag past totaal niet bij Paddy. Maar nu was het de enige manier waarop de treurende ezel zich kon uiten.

We wisten: we moesten zo snel mogelijk een nieuwe kameraad voor Paddy zien te vinden. Dit is echter makkelijker gezegd dan gedaan. Natuurlijk hebben we genoeg ezels in de opvang die best naar een pleeggezin zouden willen. Maar die moeten wel van dezelfde leeftijd zijn als – in dit geval - Paddy. Ze moeten qua karakter overeenkomen. Én ook nog eens gezond genoeg zijn om te reizen.

En toen vonden we Jack. Op Woods Farm. Een schat van een ezel. En ogenschijnlijk de perfecte makker voor onze Paddy. Toen Jack in zijn trailer arriveerde, kon Paddy zijn ogen niet geloven. Zou dit zijn nieuwe vriend worden? Het was liefde op het eerste gezicht! Paddy acteerde meteen de perfecte gastheer en liet Jack diens nieuwe onderkomen zien.

Binnen een week na het overlijden van Joseph had Paddy zijn levensvreugde weer terug… en een vriend voor het leven erbij.


Joseph


Jack links, Paddy rechts