Als je je ogen niet kunt geloven…

Het zal je als boer toch gebeuren. Je staat ’s ochtends op, wandelt op je gemak naar je weiland, een eindje verderop. Je bent benieuwd of je graan al opkomt. En dan, terwijl je bijna bij het hek bent… weet je niet wat je ziet. Is dit een droom? Of staan daar werkelijk twee ezels tussen de eerste graanscheuten?

Waar de boer eerst nog een beetje moest lachen dat hij er zomaar twee ezels bij had, maakte zijn vrolijkheid al snel plaats voor bezorgdheid. Want de ezels – twee merries - zagen er beslist niet goed uit. Beide waren veel te zwaar en hadden omkrullende en gebarsten hoeven. Hoe ze daar nog op konden lopen, was de boer een raadsel. Laat staan hoe ze in zijn weiland terechtgekomen waren.

Nadat de boer had gebeld met The Donkey Sanctuary, waarschuwde een van onze welzijnsadviseurs de dierenarts. Met z’n tweeën reden ze naar het weiland. De arts stelde al snel vast dat een van de merries aan een chronische botontsteking leed. Het was zelfs zo erg, dat het arme dier niet meer te redden was. De arts moest de merrie laten inslapen. Met de juiste hoefverzorging was het nooit zover gekomen…

De tweede merrie, Xena, was gelukkig gezonder. Als haar hoeven goed bekapt zouden worden en ze het juiste dieet ging volgen, kwam het met haar wel goed. Maar waar moest ze heen? Wie was haar eigenaar? Wie zou zich om haar bekommeren?

Hoewel onze opvanglocaties eigenlijk helemaal vol zaten, konden we Xena natuurlijk niet zomaar in dat weiland achterlaten. Dus namen we haar mee. Ze verblijft nu op een van onze boerderijen in Cork. Daar krijgt ze dankzij de regelmatige giften van betrokken en liefdevolle donateurs zoals u de beste verzorging. Xena’s hoeven zijn inmiddels getrimd. En ze herstelt goed van haar nare avonturen. Helaas wel zonder haar vriendin…