Als je te oud bent om voor je ezels te zorgen…

Het lijkt weleens of alle ezels die we opvangen slachtoffers zijn van dierenbeulen. Maar dat is lang niet altijd het geval. Zo ontfermden we ons onlangs over een groep ezels die jarenlang een gelukkig leven hadden geleid. Alleen konden Anne, een gepensioneerde wijkverpleegster, en haar man Robert vanwege hun leeftijd niet meer voor ze zorgen…

Ooit hadden Anne en Robert drie kerngezonde ezels. Daar kwamen in 2013 ineens vier zeer slecht verzorgde, bange en erg magere ezels bij. Al snel ontdekte Anne dat de dieren ook nog onder de luizen zaten. Én dat ze die luizen weer op de eerste drie ezels overbrachten. Gelukkig kon de dierenarts ze daar vanaf helpen.

Zeven ezels werden in de maanden daarna negen ezels. Want twee nieuwelingen bleken zwanger te zijn. Én je gewone baan hebben én voor negen ezels zorgen, is hard werken. Maar Anne en Robert deden het met liefde. Op de vraag of ze het allemaal nog een keer zou doen, zegt Anne echter: “Ik wel. Maar ik zou anderen adviseren het niet te doen…”

Negen jaren gingen voorbij. De drie oudste ezels waren inmiddels overleden. Het echtpaar realiseerde zich dat ze moesten nadenken over de toekomst van hun overige zes ezels. Die waren nog jong en Anne en Robert, inmiddels in de 70, wilden niet dat ze ineens gedwongen werden een beslissing over hun geliefde dieren te nemen. Met pijn in het hart besloten ze hun kleine kudde af te staan aan The Donkey Sanctuary.



Zo gezegd zo gedaan. Inmiddels zijn de zes helemaal gewend op onze opvangboerderij in Devon. Een paar maanden geleden zag Anne ze voor het eerst weer terug: “Ik was zo blij om te zien hoe goed ze eruit zagen! Ik ben The Donkey Sanctuary enorm dankbaar.”

Wat Anne bedoelt: ze is onze trouwe donateurs enorm dankbaar. Want zij staan met hun steun aan de basis van een beter leven voor ezels wereldwijd. Helpt u ook vandaag weer? Dank u wel!