Betere verzorging van ezels door… theater?

Gek idee hé, dat je ezels beter kunt verzorgen dankzij toneel. Maar het is echt zo. Onderzoekers van een Engelse universiteit hebben vastgesteld dat je met interactief theater – waarbij het publiek meedoet – de levens van werkende ezels in arme landen werkelijk verbetert.

Het onderzoek werd uitgevoerd in samenwerking met The Donkey Sanctuary, lokale ezeleigenaren op het Keniaanse eiland Lamu, en een plaatselijk theatergezelschap. De acteurs volgden een script over een familie die voor hun levensonderhoud afhankelijk was van hun ezels. Er werden verschillende veelvoorkomende welzijnsproblemen nagespeeld, zoals overbelasting, gebrek aan medische zorg, en het per ongeluk eten van plastic afval.

De voorstellingen vonden plaats in openbare ruimtes en schoollokalen op Lamu. Daardoor konden ze bezocht worden door hele gemeenschappen tegelijk, van jong tot oud.

De optredens lopen telkens slecht af. Doordat de ezels niet goed verzorgd worden en ze te weinig en verkeerd voedsel krijgen, overlijden ze tragisch. Naar voor de dieren zelf maar ook voor de dorpelingen die niet zonder hun dieren kunnen.


Maar nu komt het. De toeschouwers mochten zelf oplossingen bedenken om de treurige afloop te voorkomen. Daardoor maakten de voorstellingen veel meer indruk op ze én bleven die indrukken veel langer hangen. Zo was 85% van de volwassenen zich meer bewust van de gezondheidsbehoeften van ezels, van wat welzijn voor ezels betekent, en hoe ze hun eigen ezel het beste kunnen beladen. En kinderen bleken zich veel beter te kunnen voorstellen dat ezels pijn kunnen voelen.

Nu we eenmaal weten dat dit soort voorstellingen het leven van ezels echt kan verbeteren, gaan we kijken hoe we ze in ons werk voor arme gemeenschappen kunnen integreren. Mooi toch?