Een nieuwe woning voor Innis en Jay-Jay

Ezels in nood redden en opvangen, daar heeft Elisabeth Svendsen in 1969 The Donkey Sanctuary voor opgericht. Vaak blijven ze bij ons voor de rest van hun leven. Maar soms zorgen we voor herplaatsing ergens anders. Natuurlijk alleen bij mensen die goed voor ze zorgen én plaats voor ze hebben. Zo namen we onlangs afscheid van Innis en Jay-Jay. Met pijn in ons hart…

Pijn, want deze twee lieve dieren behoorden tot de favorieten van het personeel op onze opvangboerderij in Ivybridge. Ze waren bovendien actief bij onze ezeltherapie voor kwetsbare mensen. Maar Pip en Liz Patch hadden zo lang op de wachtlijst gestaan voor twee ezels dat we uiteindelijk besloten Innis en Jay-Jay aan hun af te staan.

En het is een perfecte match gebleken. De beide ezels waren al snel in hun nieuw omgeving – een weitje en een grote schuur met een berg stro – aan het rondneuzen. En toen ze gingen grazen, een teken dat ezels zich op hun gemak voelen, wisten we dat het wel goed zat.

Na een paar weken ging een van onze medewerkers terug naar de Patchen om te kijken of Innis en Jay-Jay het nog steeds goed maakten. Reken maar! De band tussen de familie en ezels is iedere dag sterker geworden. De ezels willen niet meer weg. En Pip en Liz willen ze niet meer kwijt.