Ezels en paarden, gaan die goed samen?

Bij de eerste gedachte zou je zeggen: ja, waarom niet? Ezels en paarden zijn toch erg verwant aan elkaar? Dat laatste is zeker waar. Toch raden deskundigen het af om beide diersoorten bij elkaar te houden. Ze verschillen namelijk ook in diverse opzichten van elkaar.

Om te beginnen zijn ezels veel gevoeliger voor koud en nat weer dan paarden. Dat betekent dat ze ook altijd toegang tot beschutting moeten hebben. Terwijl een paard rustig een paar uur in de regen in een drassig weiland kan staan (ook weer niet té lang natuurlijk).

Nog een belangrijk verschil. Paarden staan ’s nachts het liefst op stal. Ze hebben er helemaal geen moeite mee als de deur dan achter hen dichtvalt. Maar ezels willen het liefst in- en uit kunnen lopen. Overdag en in de nacht. Met andere woorden: ezels hebben behoefte aan een andere schuilplaats dan paarden.

Verder hebben ezels een veel hardere ondergrond nodig dan paarden. De hoeven van ezels zijn poreus. Dat betekent dat vocht en modder al gauw kunnen leiden tot infecties en andere hoefaandoeningen. Ook is er verschil in de voeding van ezels en paarden. Ezels hebben de neiging om ongezond dik te worden. In een weiland vol sappig gras blijven ze eten. Paarden weten zich veel beter in te houden.

Paarden hebben weer andere neigingen: namelijk om de baas te spelen over ezels. Dat kan de langoren veel stress geven – dat willen we ze natuurlijk niet aandoen. Niettemin kunnen een paard en een ezel wel heel goed bevriend met elkaar raken. En daar kleeft voor de ezel ook weer een belangrijk nadeel aan…

Want stel dat het paard om wat voor reden dan ook naar een andere plaats moet verhuizen. Die zal zijn ezelmaatje snel vergeten zijn. Maar de ezel heeft zich wél aan het paard gehecht. En die blijft dus verdrietig en van streek achter.

Dus: paarden en ezels bij elkaar? Als het even kan… liever niet.