Hebben ze hun afschuwelijke verleden achter zich gelaten?

Het was afgelopen oudejaarsavond bitterkoud in het Engelse Lancashire. Echt ouderwets koud. Prachtige omstandigheden om gezellig bij elkaar de kruipen, de thermostaat een graadje hoger te zetten, vroeg de lichten aan te doen. Maar voor David, Connie en Theo waren de omstandigheden héél anders. Hoe gaat het nu met deze verkleumde, ondervoede en bibberende ezels?

Ons reddingsteam kwam direct in actie na een melding dat er een aantal sterk vermagerde dieren rillend in een modderig, kletsnat veld stonden. Ook de politie kwam erbij. Het ging om twee veulens, een ezelhengst en drie pony's. Een bevriende paardeninstelling ontfermde zich over de pony’s, wij namen de drie ezels mee.

De dierenarts constateerde het volgende. Alle drie de ezels hadden akelig overgroeide hoeven en leden daardoor overduidelijk pijn. Hun botten staken bijna door hun vacht heen – althans van wat daar nog van over was. Een van de veulens had namelijk zware haaruitval op de buik door overmatig wrijven tegen prikkeldraad om de jeuk te verlichten: de drie ezels waren ernstig besmet met luizen.

Het was de vraag of ze ooit nog de oude zouden worden. Welnu, laten we eens kijken hoe het met ze gaat!



Acht maanden na hun redding hebben David, Connie en Theo zich helemaal aan hun nieuwe omgeving aangepast. Ze lijken zich ook niets meer van hun vreselijke verleden te kunnen herinneren en hebben er in elk geval geen negatieve associaties aan overgehouden. Dankzij hun natuurlijke nieuwsgierigheid reageren ze geweldig op de verzorgers van The Donkey Sanctuary. Nu hun beproeving achter hen ligt, hebben David, Connie en Theo een mooie toekomst voor zich!

Met uw steun kunnen we nog veel meer ezels redden, opvangen en verzorgen. Bedankt voor uw donatie!