Kortere oren maar een langer leven

De één, Obama, is een levendige deugniet, altijd in voor een geintje. De ander, Shorty, is rustig en een beetje verlegen lief. Hun overeenkomst? Beide ezels missen een groot deel van hun oren. Die moesten geamputeerd worden vanwege een typische ezel- en paardenaandoening: sarcoïd. Dankzij uw steun zijn de twee ezels succesvol geopereerd en zien ze een zonnige toekomst tegemoet!

Sarcoïden zijn huidtumoren. Ze lijken op schimmels of wratten, en ontstaan vooral op of bij vochtige en dunbehaarde plekken. Zoals oren. In het begin zal een ezel er nog weinig last van hebben. Maar als de sarcoïden groeien, kunnen ze gaan jeuken of pijn doen. Daarnaast is er het ontstekingsgevaar. En dan worden sarcoïden besmettelijk.

Obama en Shorty wonen allebei op onze opvangboerderij in Italië. Toen de dierenarts bij de ezels sarcoïden vaststelde, koos hij eerst voor een behandeling met chemotherapeutische zalf. Maar dat hielp niet. En dat, terwijl oren heel belangrijk zijn voor ezels. Er zijn zelfs wetenschappers die beweren dat de dieren er tot 100 km ver mee kunnen horen. En u kunt trouwens zelf zien hoe ze ermee communiceren: ezelsoren zijn constant in beweging!

En toch koos de dierenarts voor amputatie van de oren van Obama en Shorty. Hij moest wel, anders zouden ze lijden. Gelukkig hebben donateurs als u de operatie betaald en alles goed gegaan. Kortere oren maar een langer leven, kunnen we echt wel stellen.

De grote vraag is of de twee ezels nu doof zijn. Nee hoor, u hoeft maar wat te roepen en hun – verkorte – oren keren zich naar u toe. En wat vinden de andere ezels ervan? Hebben die eigenlijk wel in de gaten dat er iets aan hun vriendjes veranderd is? Oh ja, ezels zijn nu eenmaal erg opmerkzame dieren. Maar niets wijst erop dat ze moeite hebben met de ‘nieuwe oren’ van Obana en Shorty. Ezels zijn immers niet alleen heel oplettende dieren maar ook erg lief voor elkaar!