Maria moest zeker 65 (65!) kilo afvallen

Zo’n dikke, ongelukkige muilezel hadden ze zelden gezien, op onze opvangboerderij in het Noord-Ierse Belfast. Terwijl muilezels normaal gesproken tussen de 250 kg en 290 kg wegen, bleef de wijzer bij Maria pas op 355 kg staan. Levensgevaarlijk voor het dier. En dan was ze ook nog eens heel bang voor mensen. Ingrijpen was direct nodig...

Als je een (muil)ezel van achteren bekijkt, moet je min of meer rechte vormen zien. Maar bij Maria was alles rond. Het vet puilde er links en rechts uit. En ook de nek van het arme dier was bedekt met vetrollen. Op dieet? Natuurlijk. Maria liet zich echter nauwelijks benaderen. Ze was nerveus, angstig en verschool zich het liefst in een hoek.

Haar verzorgers pakten daarom eerst het gedrag van Maria aan. Met veel liefde en geduld wonnen ze haar vertrouwen. Vervolgens moest ze lichaamsbeweging gaan krijgen. Maria werd daarom geplaatst in een groep energieke jonge ezels die wel van een partijtje rennen en stoeien hielden.

En Maria deed meteen mee! Daarnaast leek het wel alsof ze de – gezonde – eetgewoonten van haar maatjes overnam. Minder schrokken, minder eten. Het gevolg? De kilo’s vlogen ervan af! Haar gewicht is inmiddels gedaald tot 293 kg. Dat gaat zo helemaal de goede kant op.

Met elke kilo die Maria verliest, wordt de kans op een gevaarlijk aandoening als hyperlipemie of hoefbevangenheid kleiner. Ga zo door, Maria! En als ú daarbij wilt helpen met een gift, zodat we ongelukkige (muil)ezels kunnen blijven opvangen en verzorgen… heel graag!