Na zeventien jaar zien Alice en ezel Cocoa elkaar weer terug!

Alice was zeven jaar toen ze met haar opa en oma ons opvangcentrum in Manchester bezocht. Ze keek er haar ogen uit: wat waren al die ezels leuk! Vooral Cocoa, toen nog een jonge ezeltje. Het werd liefde op het eerste gezicht. Telkens als ze in de jaren daarna weer bij haar grootouders logeerde, stond er een bezoek aan Cocoa op het programma. Nu zijn we zeventien jaar verder…

Toen Cocoa naar onze hoofdvestiging in Sidmouth verhuisde, verloor Alice hem uit het oog. Maar haar liefde voor dieren en dan vooral ezels zou nooit meer verdwijnen. Die inspireerde haar zelfs om Diergeneeskunde te gaan studeren. Om werkervaring op te doen, besloot ze als afgestudeerd dierenarts stage te gaan lopen. Daarvoor benaderde ze – hoe kan ook anders – The Donkey Sanctuary. Samen met een aantal van onze dierenartsen reisde ze naar Gambia om daar ezels en paarden in nood te helpen.

Alice zegt: “Gambia werd een geweldige ervaring. Het was ook echt een eyeopener om te zien in welke omstandigheden mensen en hun dieren daar leefden.” En wat kon de kersverse dierenarts veel voor de ezels en paarden in het arme land betekenen!



Haar stage sloot af met een bezoek aan… onze boerderij in Sidmouth. Daar hoorde Alice tot haar grote vreugde dat Cocoa nog steeds leefde. Ze ging meteen naar hem toe. “Als ik nog steeds zeven was, had ik gezegd dat hij vast nog wist wie ik was. Ik herinnerde me hem in elk geval zeker!” Het werd een onvergetelijke ontmoeting.

Na haar stage ging Alice werken in Devon en Cornwall. Haar band met onze liefdadigheidsinstelling is nooit verdwenen: nog steeds ondersteunt ze ezels in het zuidwesten van Engeland. Alice, tot slot: “The Donkey Sanctuary heeft in mijn leven zoveel rollen gespeeld. Eerst toen ik een klein meisje was bij opa en oma in Manchester. Daarna in Gambia. Vervolgens in Sidmouth, met dat fantastische weerzien met Cocoa. Deze instelling zit echt diep in mijn hart!”