Net op tijd!

Het ene moment was de zestienjarige Nigel nog vrolijk aan het spelen met zijn ezelvrienden op onze boerderij in Dorset. En een seconde later vond een van onze verzorgers hem ter aarde gestort. Met pus dat uit zijn bek liep, en een zeer zwakke pols. Direct werd dierenarts Rebekah Sullivan gealarmeerd. Alle alarmbellen gingen bij haar af!

Rebekah zag ook dat Nigels slijmvliezen vuurrood waren. En ze stelde een zeer hoge hartslag, een lage bloeddruk en een hoge temperatuur vast. Bovendien kwam er geen geluid uit de darmen van de ezel. Alles wees erop dat Nigel in shock was. Dan is de bloedcirculatie onvoldoende om de organen van genoeg zuurstof te voorzien. Een levensgevaarlijk situatie.

Om de darmen van Nigel weer op gang te krijgen, moest de ezel gevoerd worden. Maar hoe? Rebekah: “Ik loste het op door Nigel vloeistoffen en glucosepoeders via een slangetje rechtstreeks in zijn maag toe te dienen.” Vervolgens gaf ze de ezel intraveneuze antibiotica en ontstekingsremmende pijnstillers. Waarna ze voorzichtig de binnenkant van Nigels begon te onderzoeken, en ontdekte dat er een grote hoeveelheid pus uit de rechterkant van Nigels tong stroomde.

Zodra zijn situatie enigszins stabiel was, werd Nigel naar ons ezelziekenhuis vervoerd. Daar werden röntgenfoto's van zijn kop gemaakt en werd zijn bek met een camera doorzocht. Zo vonden de artsen de oorzaak van Nigels septische shock: een diep abces onder zijn tong met als gevolg daarvan een ernstige infectie.

Nu kon de behandeling van Nigel pas goed beginnen. Dagelijks werd het abceskanaal gespoeld en in de gaten gehouden. Er moest immers voorkomen worden dat er voedsel in terecht zou komen – dat zou de genezing belemmeren.

Na een aantal intensieve dagen mocht Nigel weer terug naar zijn vrienden. Helemaal hersteld van zijn abces en de gevolgen daarvan. Maar de behandeling was wél kostbaar. Dus als u een gift voor ons ezelziekenhuis overhebt… heel graag!