Revolutionaire ‘zweefmolenkribbes’!

Gewone voederbakken? Die staan op poten op de grond. Ezels moeten zich vaak bukken om bij het eten te komen. Dat gaat best maar het is niet altijd natuurlijk. Zeker niet als ze houden van bijvoorbeeld de blaadjes van de hazelaar. Die hangen immers een stuk hoger. Met onze experimentele ‘zweefmolenkribbes’ doen we in Sidmouth dat natuurlijke eetgedrag nu perfect na.

Sarah Worth, onderzoeker bij The Donkey Sanctuary, zag de zweefmolens voor het eerst in de dierentuin. Ze vertelt: "Ik zag hoe gnoes en zebra’s ervan aten en dacht meteen: dit zou zo goed zijn voor onze ezels! In de natuur strekken die zich immers ook vaak uit naar vezelrijke plantensoorten. Die zijn essentieel voor hun dieet. De zweefmolens die ik zag, zijn hoog en draaien. Ze bootsen zo precies een boom na in de wind.”



Handige timmerlui kopieerden de molens op onze boerderij in Sidmouth. Zouden de ezels er inderdaad belangstelling voor hebben? Reken maar! Het ging zelfs zover dat er steeds meer ongeduldige ezels ’s ochtends stonden te wachten bij de op dat moment nog lege zweefmolens. Terwijl onze verzorgers er de takken en bladeren aan vastmaakten, drongen de dieren zich al op. Ze wisten vervolgens niet hoe snel ze aan hun ontbijt moesten beginnen!

Het bleek ook nog eens andersom te werken: door het eten van de zweefmolen gingen de ezels – vooral de miniatuurtjes - ook sneller op zoek naar hetzelfde dieet aan de bomen langs onze weilanden. Alsof ze op het idee waren gebracht hun kostje in het vervolg zelf bijeen te schrapen. Heel natuurlijk. En heel gezond!