Wat begon als een loopneus…

Een loopneus? Hebben we allemaal weleens. Ook ezels overkomt het vaak genoeg. Dus toen een van de Poitou-ezels (u weet wel, zo’n Franse reuzenezel met een lange vervilte vacht) op onze boerderij in Sidmouth begon te snotteren, leek er weinig aan de hand. Na een paar dagen had ze ook nergens last meer van. Maar drie maanden later keerde het snot in zeer ernstige mate terug…

Deze keer was de afscheiding dik. Pus-achtig ook. Dini moest met spoed naar ons ezelziekenhuis. Tandarts Jesus Buil legt uit: “Als zulke dikke neusafscheiding alleen uit één neusgat komt, zijn er drie mogelijkheden. Er is een probleem in de bovenste luchtwegen. Het gebit is niet in orde. Of er is iets met de voorhoofdsholten.”

Maar waarom dan meteen naar het ziekenhuis? Omdat een ezel met zulk extreem snot de hele kudde kan besmetten. De boerderij zou zelfs helemaal voor het publiek gesloten kunnen worden. Dat is niet alleen heel vervelend maar scheelt ook inkomsten: niemand koopt dan nog ezelsouvenirs bij ons.

Om de oorzaak van het probleem vast te stellen, liet Jesus daarom enkele röntgenfoto’s maken. Daarop was een bolvormige massa in Dini’s neusgang te zien. Meestal wijst dat op cysten of poliepen. Als je die niet behandelt, kunnen ze zover doorgroeien dat ze zelfs zenuwen en botten vernietigen. Jesus besloot direct tot een operatie. Na afloop daarvan kreeg Dini een flexibele katheter aangebracht om het overtollige (wond)vocht af te voeren. Vervolgens moest ze nog een paar weken in het ziekenhuis blijven om te herstellen.



Inmiddels is Dini weer herenigd met haar maatjes op de opvangboerderij. De hele behandeling is echter wel erg duur uitgevallen. Gelukkig hebben we ezelvrienden zoals u die dit soort operaties met hun donaties mogelijk maken. Hebt u ook vandaag weer een gift voor zieke ezels over? Dank u wel!